Het verhaal over de straatmuzikant James die ‘gered’ wordt door een rode kater, heeft mij steeds getriggerd. Helemaal omdat het een waargebeurd verhaal is. Het autobiografische boek A Street Cat Named Bob verscheen in 2012 en was meteen een succes. Daarna verscheen, halverwege 2016 de film in de Nederlandse bioscopen… zelf mistte ik die film, maar gelukkig kreeg ik in mei 2017 een herkansing. In de vorm van de release op dvd.
Succes
De film is een groot succes, net als de trailer trouwens (die is al ruim 1,6 miljoen keer bekeken). Trailer: https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=s13Fnj8LzD8
Ik bekijk dus de dvd van A Street Cat Named Bob en ik blijf mij steeds bewust dat het een waargebeurd verhaal is van (ex-)verslaafde en straatmuzikant James Bowen en zijn kat Bob. Het verhaal – dat een aan drugs verslaafde man via een afkickprogramma een huisje krijgt en daar een rode kater vindt die hem zo veel steun geeft - lijkt haast te mooi om waar te zijn. En toch is het zo.
Tegelijk besef ik mij dat het verhaal wel al erg bekend is, want ik heb over James Bowen gelezen in ‘de bladen’ en hij heeft diverse interviews gegeven.
Toch is de film verrassend. Ik krijg zelfs diverse keren een emotioneel brok in mijn keel, bijvoorbeeld als de vader van James hem wat geld in de handen drukt maar verder niets met hem te maken wil hebben maar zeker ook als de intense vriendschap met een jonge vrouw in hetzelfde pand toch niet diep genoeg blijkt te zitten. Kortom, er zijn meerdere verhaallijnen en dat maakt de film voor mij een succes.
De dvd kijk ik meer dan één keer, want ook de muziek is erg mooi. Wat ik ook net even anders vind, is dat er soms door de ogen van kat Bob is gefilmd. Trouwens, gaaf detail: de kat in de film is de echte Bob.
